Króliczek Pompon bardzo chce zbudować latawiec, ale zupełnie nie może sobie z tym poradzić. Jego przyjaciele proponują mu swoją pomoc, ale Pompon za każdym razem odmawia. Jednocześnie ogarnia go coraz większa złość i zniechęcenie, gdy latawiec po raz kolejny rozpada mu się w łapkach.
Pompon zapytany przez rodziców dlaczego nie pozwala sobie pomóc, odpowiada:
„Ponieważ nie jestem już mały! Muszę nauczyć się robić różne rzeczy samodzielnie.”
Rodzice w mig orientują się, że zdaniem ich synka – dorosłość i samodzielność oznaczają, że trzeba radzić sobie samemu i nie potrzebuje się już innych osób.
Mama postanawia zabrać Pompona do lasu i posługując się piękną metaforą tłumaczy mu, że duże i silne drzewa tylko z pozoru rosną samodzielnie. Tak naprawdę podtrzymuje je system splecionych razem korzeni, a splecione wysoko gałęzie i liście łączą się ze sobą. Pompon rozumie teraz, że żadne z tych drzew nie rozwinęło się samo i każde z nich jest wspierane przez inne drzewa.
***
Ta piękna opowieść w bardzo miękki i otulający sposób tłumaczy dzieciom istotę i znaczenie słowa „samodzielność” oraz to, że proszenie o pomoc nie jest żadną ujmą dla naszych zdolności. Przeciwnie – dopiero wspólnie z innymi możemy prawdziwie wzrastać.
„Ty również jesteś jak takie drzewo Pomponie. A twoje korzenie, to my: twoja rodzina, przyjaciele i wszyscy, którzy cię wspierają. Zawsze możesz oprzeć się na nas, aby rosnąć i się rozwijać.”
Szczegóły:
- Autor: Olivier Clerc
- Tłumacz: Anna Kowalik
- Ilość stron: 41
- Wiek: 3+
- Wydawnictwo Levyz Books
Gdzie kupić:
