Oczekiwanie na narodziny drugiego dziecka to moment, gdy uświadamiamy sobie, że nasz maluch przestanie być
jedynakiem - będzie miał rodzeństwo. Wówczas pojawia się w nas wiele pytań o to,
jak przygotować starszego malucha do tak dużej zmiany. Jak zadbać o dobre
relacje pomiędzy rodzeństwem? Co zrobić, żeby uniknąć zazdrości między nimi?
Oto 8 sposobów jak pomóc swoim dzieciom zaprzyjaźnić się ze sobą:
1. Przyjaciele jeszcze przed narodzinami
Warto poznać swoje dzieci ze sobą, jeszcze zanim to młodsze
przyjdzie na świat. Opowiedz starszemu dziecku, że będzie miało braciszka lub siostrzyczkę. Pozwól mu zapukać do brzuszka i
poczekać na odpowiedź w postaci kopnięcia.
Obejrzyjcie wspólnie zdjęcia, na
których starsze dziecko było noworodkiem i opowiedz, że podobnie jak ono było
malutkie i wymagało opieki – tak teraz wspólnie będziecie opiekować się najmłodszym
członkiem rodziny.
2. Spraw, aby starsze dziecko czuło się ważne
Narodziny to zawsze moment, gdy cała rodzina i przyjaciele
ruszają do nas z gratulacjami i prezentami. Pamiętajmy, aby w chwilach gdy
bliscy skupiają uwagę na noworodku, zawsze mieć w rezerwie jakiś drobiazg dla
starszego dziecka. Niech rozpakuje prezenty rodzeństwa i pierwsze przetestuje
grzechotki i zabawki. Pozwólmy mu być aktywnym członkiem całego wydarzenia
i uczyńmy z dziecka naszego pomocnika. Dzieci uwielbiają dostawać ważne zadania, zorganizujmy więc uroczyste mianowanie na "Najlepszego Pomocnika" i opowiedzmy gościom jak wspaniale nasz maluch pomaga w opiece nad siostrzyczką / bratem.
3. Zachowanie rytuałów
Coś, co najbardziej niepokoi starsze dzieci, to konieczność
dzielenia się rodzicami z kimś nowym. Do tej pory miało nas na wyłączność i
właśnie do tego jest przyzwyczajone. Pamiętajmy więc, aby pojawienie się w domu
noworodka nie zmieniło rytuałów wypracowanych ze starszym dzieckiem. Jeżeli
nasz starszak jest przyzwyczajony, że zawsze o 20:00 kąpie go mama, to musimy
tak zorganizować czas, aby dalej to mama kąpała go przed snem. Jeżeli tata czytał bajkę po powrocie z pracy, to choćby się waliło i paliło – niech tę bajkę przeczyta.
Pojawienie się na świecie drugiego dziecka to ogromna zmiana dla całej rodziny,
dlatego tak bardzo ważne jest zachowanie pewnych stałych elementów. Daje to starszemu dziecku poczucie bezpieczeństwa i pewność, że wciąż jest dla
nas ważne i nikt nie zajął jego miejsca w sercach rodziców.
4. Dzieci nie muszą być traktowane jednakowo
Większość rodziców bardzo stara się traktować dzieci w równy
sposób, co oczywiście nie zawsze się udaje. Wówczas ogarniają ich wyrzuty
sumienia i zastanawiają się jakie to przyniesie konsekwencje dla ich dzieci w
dorosłym życiu, co mogli tym zepsuć, jak naprawić… W takich momentach mówię: STOP!
Dzieci nie są takie same, nie musimy więc zachowywać się
tak, jakby były. Bądźmy sprawiedliwi, ale miejmy na uwadze różnice wiekowe
naszych dzieci, ich odmienne temperamenty i potrzeby.
Jeżeli padnie pytanie „Dlaczego Ania dostała nową kurtkę, a
ja nie?” odpowiedzmy spokojnie „Ponieważ jej stara kurtka już się zużyła. Ty
dostałeś nową parę butów w zeszłym miesiącu”. Bądźmy przygotowani na tego typu
pytania i tłumaczmy spokojnie, pamiętając jednocześnie o tym, aby żadne z
dzieci nie czuło się pokrzywdzone.
Jeżeli pomiędzy dziećmi występuje duża różnica wieku, to
naturalne jest, że starszemu wolno więcej. Wyjaśnijmy wówczas, że dzieci mają
różne przywileje i większą odpowiedzialność, gdy stają się starsze, ale także
więcej obowiązków.
***
Ponieważ pierwsze cztery punkty okazały się bardziej rozbudowane niż początkowo zakładałam - ciąg dalszy dostępny w osobnym wpisie: Jak uniknąć rywalizacji pomiędzy rodzeństwem cz. II
